مدرسه علمیه حضرت رقیه برازجان

اخلاص

20 خرداد 1391 توسط کیان قا ئد

نشانه های اخلاص و ریا

اگر بخواهیم  کاری به صورت عبادت واقع شود‚ حتما باید به نیت خالص و به قصد قربت انجام گیرد. در حدیث قدسی امده “انا خیر شریک فمن عمل لی ولغیری فهو لمن عمل له غیری”

خداوند متعال می  فرماید"من بهترین شریک هستم چرا که از تمامی سهم خود هرچه هم که زیاد باشد صرف نظر می کنم و آن را به شریکم میدهم . اگر نمازی خواندید که 99  درصد آن برای من و فقط یک درصدش برای مردم بود‚ من از سهم خود صرف نظر میکنم و آن را به مردم می دهم.

برای تشخیص اینکه در انجام عملی‚ نیت انسان خالص بوده یا نه ‚راه های مختلف هست که اگر انسان در آن ها دقت کند کاملا برای خودش معلوم می شود که آیا نیتش خالص بوده یا نه .

اگر مثلا کسی بیمارستانی ساخته‚ باید ببیند اگر به جای اسم او ‚اسم دیگری رابر سر در بیمارستان بنویسند‚برایش اهمیت دارد و ناراحت می شود یا نه؟اگر کار برای خدا باشد نباید برای او فرقی داشته باشد.

گاه ریایی بودن عمل حتی برای خود انسان هم مخفی ست. مثلا :اگر انسان نمازی را در مسجد و در حضور دیگران خواند ببیند اگر تنها هم بود همینطور نماز می خواند؟

یا اگر مثلا کسی امام جماعت است و در نماز اشتباهی کرد و دید در اثر این اشتباه خجالت کشیده و عرق شرم بر پیشانی نشسته ‚ علامت آن است که حضور و عدم حضور مردم برایش مهم است.

یا اگر هر روز با دوستش به مسجد می رفته ولی امروز دوستش نمی آید و او هم چون دوستش نمی ایدامروز به مسجد نرود معلوم می شود روز های قبل هم قصدش خالص نبوده.

 

مطلب قبلی
مطلب بعدی
 4 نظر

موضوعات: اخلاص لینک ثابت

نظر از: قیاسی [عضو] 

سلام علیکم انشاالله خداوند توفیق اخلاص در عمل را به ما عنایت کند.
التماس دعا

1391/09/22 @ 19:32
نظر از: موسسه آموزش عالی حوزوی معصومیه (خواهران) [عضو] 

احمد بن عبدالله از پدرش نقل مي كند كه گفت : نزد فضل بن ربيع (از سران حكومت عباسي) رفتم (در آن وقت كه امام موسي كاظم (عليه السلام) تحت نظر او بود) ديدم بر پشت بام نشسته است ، به من گفت : بيا اينجا به اين خانه نگاه كن ببين چه مي بيني ؟ رفتم ديدم و گفتم : يك لباس افتاده مي بينم ، گفت : خوب نگاه كن ، خوب نگاه كردم ، گفتم : مردي را در حال سجده مي بينم . گفت : آيا اين مرد را مي شناسي ؟ اين موسي بن جعفر (عليه السلام) است ، كه شب و روز او را در اين حال مي بينم ، او نماز صبح را دراول وقت مي خواند سپس تعقيب نماز را مي خواند تا خورشيد طلوع نمايد، سپس به سجده مي افتد و همچنان در سجده است تا ظهر شود، كسي را وكيل كرده كه وقت نماز را به او خبر دهد، وقتي كه از ناحيه او با خبر مي شد كه ظهر شده بلند مي شد و بدون تجديد وضو، نماز مي خواند (معلوم مي شود كه از صبح تا ظهر خوابش نبرده است) وقتي شب مي شود پس از نماز عشاء غذائي ميل مي كند، سپس تجديد وضو نموده به سجده مي افتد و همواره در دل شب نماز مي خواند تا طلوع فجر. بعضي از مامورين مي گفت : بسيار شنيدم كه آن حضرت در دعايش ‍ مي گفت :خدايا من از تو مي خواستم فراغت و فرصتي براي عبادت تو بيابم ، خواسته ام را برآوردي ، تو را بر اين كار حمد و سپاس مي گويم . و در سجده خود مي گفت : قبح الدنب من عبدك فليحسن العفو و التجاوز من عندك . زشت است گناه از بنده تو، پس عفو و گذشت نيك از جانب تو مي باشد. و از دعاهاي معروف او است :
اللهم اني اسالك الراحه عند الموت و العفو عند الحساب خداوندا از درگاه تو آسايش هنگام مرگ و بخشش هنگام حساب را مي خواهم.

1391/03/27 @ 13:23
نظر از: موسسه آموزش عالی حوزوی معصومیه (خواهران) [عضو] 

قال رسول الله صلی الله علیه و آله :
اذا اَرادَ اللهُ عزّ و جل بِعبدٍ خَیراً فَقَّهَهُ فی الدِّینِ و زَهَّدَهُ فی الدُّنیا و بَصَّرَهُ بِعُیُوبِ نَفسِهِ.
رسول اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند :
هر گاه خداوند خوبی بنده ای را بخواهد ؛ او را در دین فقیه و آگاه گرداند ؛ به دنیا بی اعتنایش کند و بینای عیب هایش سازد.
(بحار الانوار ، ج77، ص8)

1391/03/23 @ 12:57
نظر از: موسسه آموزش عالی حوزوی معصومیه (خواهران) [عضو] 

استاد سیدعلی‌اکبر حسینی:
زن و شوهری منزل ما آمده بودند و اختلاف داشتند. خانم ادعا می‌کرد که این آقا هر شب که به خانه می‌آید، سه، چهار تا هوو برای من می‌آورد. گفتم: چه طور، این هوو کیست؟! گفت: روزنامه! این آقا وارد می‌شود،‌ من می‌گویم: سلام،‌ بچه‌ها می‌گویند: سلام، این آقا روی روزنامه می‌افتد. پسرش می‌آید از او سؤال کند، می‌گوید: گوشم با تو است بگو، اما چشم و دلش به روزنامه است…
انس مرد به خانواده، هم باید با دل باشد، هم با چشم و هم با گوش. این‌که بگوید: گوشم با تو است، اما دلم با این روزنامه و اخبار است آن‌وقت، روزنامه هووی خانم و خانواده می‌شود.
فرزندان و پدر و مادر همه نیاز دارند تا به یکدیگر توجه عمیق قلبی داشته باشند که آن لبخند و نگاه ظاهری از آن توجه قلبی برخاسته باشد. این توجه با گفت‌وگو آغاز می‌شود. شما وقتی نماز امام زمان(عج) می‌خوانید، «ایاک‌نعبدو ایاک‌نستعین» را تکرار می‌کنید، این ذکر کم‌کم موجب انس و الفت با پروردگار متعال می‌شود.
یکی از موانع انس، همین ابزارهایی است که ما را از هم جدا می‌کند. گاهی ما در خانه هستیم، اما به جای این‌که روبه‌روی هم بنشینیم، همه رو به تلویزیون هستیم. غذا را خانم تهیه کرده‌اند، به جای این‌که شما از غذاهای خوشمزه او تعریف کنید و شکر خدا کنید، غذا را می‌جویید و نگاهتان به تلویزیون است. لذت ارتباط برقرار نمی‌شود. «ما جعل‌الله لرجل من قلبین فی جوفه؛ خدا دو تا دل به یک آدم نداده است.» اگر دلت آن‌جا است، این‌جا نیست و این موجب گسستگی دل‌ها می‌شود، و گسستگی دل‌ها گسستگی روش‌ها را پیش می‌آورد و روش‌ها وقتی متفاوت شد، اختلاف ایجاد می‌شود و بر عکس، وقتی در دل‌ها پیوستگی ایجاد شد، اعتماد، هم‌سویی و هم‌گرایی ایجاد می‌شود.

1391/03/21 @ 12:03


فرم در حال بارگذاری ...