سنگ های برای زندگی ما کدامند
یک حکایت برای یک عمر
*سنگ های بزرگ زندگی ما کدامند؟
یک کارشناس مدیریت زمان که برای گروهی از دانشجویان رشـته بازرگانی صحبت می کرد،گفت:«بسیارخوب،دیگر وقت امتحان است» سپس یک کوزه سنگی دهان گشاد را از زیر میز برداشت و روی میز گذاشت. پس از آن ده،دوازده قلوه سنگ را که هر کدام به اندازه یک مشت بود،با دقت درون کوزه چید.
وقتی کوزه پر شد و دیگر هیچ سنگی در آن جا نمی گرفت،از دانشجویان پرسید:«آیا کوزه پر است»؟همه با هم گفتند:«بله». گفت:«واقعاً»؟!
سپس یک سطل شن از زیر میزش بیرون آورد. مقداری از شنها را روی سنگ های داخل کوزه ریخت و کوزه را تکان داد تا دانه های شن در بین سنگ ها جای گیرند. با دیگر پرسید:«آیا کوزه پر است»؟ این بار یکی از دانشجویان پاسخ داد«احتمالاً نه»!گفت:«خوب است»و سپس یک سطل ماسه را در کوزه ریخت.ماسه ها در فضای خالی بین سنگ ها و دانه های شن جای گرفت.بار دیگر پرسید:«پر شد»؟این بار کسی پاسخ نداد!
این بار یک تنگ آب برداشت و آب آن را در کوزه ریخت تا کاملاً پر شد.سپس رو به دانشجویان کرد و پرسید:«چه کسی میتواند بگوید که چه نکته ای در این کار نهفته بود»؟دانشجویی دستش را بالا برد و گفت «این که برنامه زمانی ما هر قدرهم که فشرده باشد،اگر سخت تلاش کنیم،همیشه می توانیم کارهای بیشتری را در آن بگنجانیم».استاد پاسخ داد: «خیر»!حقیقتی که این آزمایش به ما می آموزد این است که اگر سنگ های بزرگ را اول نگذارید،هیچ گاه فرصت پرداختن به آن ها را نخواهید یافت.
سنگ های بزرگ زندگی شما کدام اند؟ همسرتان ،فرزندانتان،رویاهایتان،سلامتی تان،انگیزه های با ارزش ،آموختن به دیگران،انجام کارهایی که به آن عشق می ورزید،زمانی برای خودتان و یا…؟
به یاد داشته باشید که ابتدا این سنگ های بزرگ را بگذارید،در غیر این صورت به آنها دست نخواهید یافت.اگر با کارهای کوچک و کم اهمیت(شن و ماسه) زمان و زندگ یتان را پر کنید،هرگز وقت کافی برای کارهای بزرگ و مهم (سنگ های بزرگ )نخواهید یافت.
*نتیجه گیری:
1.هر روز صبح از خود بپرسیم:«سنگ های بزرگ زندگی من کدام اند»؟تا آنها را در کوزه برنامه های خود ،اول بگذاریم.
2.سنگ های بزرگ زندگی بعضی ها آنقدر پر حجم و جا گیر است که هیچ گاه در کوزه زندگی اشان جا نمی شود!
3.هر کس باید به اندازهای آگاهی داشته باشد تا از لحن استاد متوجه شود که چه پاسخی باید بدهد.
برگرفته از ماهنامه علمی فرهنگی اندیشه معلم،شماره دوم دیماه 89
